Güneş’in Ay’a Mektubu

Ateşin gölgesindeyiz adeta, öyle varız ki bu koca hiçlikte!
Ramak kalmış eriyip kül olmaya, ardımız kutupların en ücrası
Ben donmak istiyorum sonsuza dek; sen yanmak için beklerken delirircesine.
İkna oluyor ruhum alevlere koşmaya korkusuzca,
Bu kez sen âşık oluyorsun zemheriye ve güneş bir kez daha doğudan batıyor kalbimde.
Sahi bu kaçıncı kıyametti bir fırtına gibi kopan hiddetle?
İki seçenek sundu Tanrı bizlere; cennet yahut cehennem
Cehenneme razıydım oysa ben, hem sen varken yanımda, cenneti istemek ne haddime!
Güller onların olsun, sen dikenleri tut getir bana zalimce
Taşlar topla benim için, idam kararı çıkart adıma gönlünde
Gözyaşlarımda boğ beni, şiirlerin mısralarında sürükle
Bir şarkının nakaratına hapset, en çorak topraklara göm beni
Dünyanın tüm vahşetini ser bir bir önüme
Ama ne olur gözlerin seviyormuşçasına değmesin gözlerime
Bana umut denizlerini vadedip kızgın çöllerde bekletme!