ŞİİR
UMUDA ÇIKAN KAPIM
Gecenin koynundayım yollarım zift karası
Köşe başları sanki üstüme çullanacak
Mısra ömür törpüsü, şiir kalem yarası
Mürekkep yokluğunda kanımı kullanacak
Ey acıya gark eden ismin dilimde saklı
Adının her bir harfi alfabemce yasaklı
Kim kazandı savaşı bu davada kim haklı
Sana karşı zayıfım karşında çırılçıplak
Senden önce kim öldü senden sonra kim doğdu?
Bir damlalık sevdada kimler kimleri boğdu…
Burası hiç sönmeyen yangınların son yurdu
Son küheylan can verdi yalnız kaldı son kısrak
Kapına geldim yine ikliminde yeşerdim
Sen Yunan tanrıçası bense aciz beşerdim
Sen cürümsüz deftersin ben zifiri bir şerdim
Umuda çıkan kapım kalbimdeki son revnak