Elimde çulsuz bir kalem, ilk seni yazıyorum
Hep soğuktur ellerin, saçlarımı okşuyor
Kepenk kapatmış bir dükkân, önünde uyuyorum
Üstümü örtüyorsun, ayaklarım ısınıyor
Karlı bir kış sabahında, elimde fotoğrafın
Saklıyorum seni, en sevdiğim şairin mısralarında
Nasıl duymazsın? Sen ki kalbimde bir vaveylasın
Kayboluyorsun, adın kalıyor kursağımda
Sabahın ilk ışığında, sahaflarda seni arıyorum
Kalemi kırılırken şairin, sararmış sayfalar arasında
Harfler dökülüp elime batıyor, kanıyorum
Cesedimi buluyorlar, seni anlattığım denizin kıyısında
Olur, da duyarsan, görürsen bir gün beni
Duymasın kulakların feryat eden annemi
Ölsem bile ağlarım, bilirim geldiğini
Bir elim yırtık paltomun cebinde
Senin, al avucumda sakladığım kalbimi
