GÜNÂŞIK SESLER

kor gözlerin göbeğine gül sığdırdım
tuzlu tuzsuz sulara düşmeden
bir ses vurulduğunda yokuş yukarı
dikilir bakışlarım günaşırı

günün sırtı serttir
yokuş aşağı bilenir güneşin rengi
sûretliler ve sûretsizler kaybolur
akşama düşen renk gibi

perçinledim kendimi kıyıya
yedi hokka renk içtim dünyaya
palazlandı umutlarım son buluta
imbikten esrik kuşak tay düştü

günün ismi imge ertesi
nerede dövüldü adamın son hecesi
örse düştüğünde tok sesler
ödünç alınmıştır galile denizi