Biri bana yağmurun, gülüşünden üflesin
Biri gelsin kalbimin, bam telini titretsin
Öldürmedi yıllardır bu ne mel’un kurşunmuş
Sebeb-i afetimin sırtımdan vuruşunmuş
Evet şimdi gözünde hem adi hem alâyım
Hayır kendi özümde yetişkin bir balayım
Bir damla bulut için güneşimi yaktın sen
Ne çıkar hüzne giryan olup aşka kahretsen
Avcunda mucizenin tohumunu saklıyor
Meryem’in iffetini yasak doğum aklıyor
‘Kalbine mi baktın ey’ hem atıp hem tutarsın
Kul hakkı büyük lokma sonra nasıl yutarsın
Bu şiir bitsin artık biri noktayı koysun
Ben kalayım aç üryan,yeter ki gözü doysun
(Bala:Küçük çocuk)
