Mesela uyansak,
gönlümüzdeki sabaha.
Kalbimiz her zamankinden
biraz daha hızlı atarak.
Gözlerimiz uykudayken,
kuşlar uyandırsa bizi.
Ya da bir şehrin uğultusu,
erken uyanmış birkaç çocuk.
Gökyüzünü izleriz biraz,
eşsiz mavisinden bahsederiz.
Sonbaharı konuşuruz,
Dalına vedâ eden yaprakları.
Hem şansımız da varsa,
Güneş doğmamış olur daha,
bizimle aydınlanır gün.
Ne güzel olur bir Eylül sabahı!
